TRASA 3 - Z GŁOGÓWKA NA SZLAK KOLEJOWY REŃSKA WIEŚ – POLSKA CEREKIEW ORAZ DO KOŹLA
Długa i wymagająca trasa z licznymi podjazdami i zjazdami, które mniej wprawnym rowerzystom mogą czasem sprawiać trudności. Krótsza o połowę wersja trasy z użyciem skrótu z Trawników do Gościęcina to zdecydowanie łatwiejsza opcja, którą warto wybrać, jeśli nie mamy doświadczenia na dłuższych trasach wymagających kondycji. Na trasie czekają nas piękne widoki, pełne łagodnych, a czasami bardziej stromych pagórków. Odwiedzimy również sporo zabytków, zwłaszcza kościołów, z których jednym z najciekawszych jest kościół św. Brykcjusza w Bryksach. Zobaczymy również dobrze zachowane ruiny pałacu w Kazimierzu oraz pałac w Polskiej Cerekwi. Środkowa część wycieczki to pięknie przygotowana trasa rowerowa „Kolejowym Szlakiem” z Reńskiej Wsi do Polskiej Cerekwi. Na trasę wycieczki można też dotrzeć oznaczonym na mapie i opisanym niżej dojazdem z Koźla.
Link do mapy trasy
https://www.google.com/maps/d/viewer?mid=1wRW_a7poXZzpC6KgcjyOttEDkyEWZT4&usp=sharing
Charakterystyka trasy
Rodzaj trasy: | trudna / łatwa, turystyczna |
Długość trasy: | 74,1 km / 37,3 km |
Czas przejazdu: | 4,5 – 5,5 h / 2,0 – 3,0 h |
Drogi asfalt/bruk: | 65,8 km / 30,9 km |
Drogi gruntowe: | 7,9 km / 6,0 km |
Suma podjazdów: | 325 m |
Suma zjazdów: | 325 m |
Najwyższy punkt: | 235 m n.p.m. |
Najniższy punkt: | 176 m n.p.m. |
Dojazd samochodem: | Głogówek - parking przy ul. Mickiewicza lub przy centrum handlowym ul. Skargi |
Dojazd pociągiem: | stacja Głogówek, linia kolejowa Prudnik – Kędzierzyn-Koźle |
Profil trasy
Pliki gpx spakowane do formatu zip, do pobrania
Pliki gpx do pobrania
Aby pobrać/zapisać plik na swoim urządzeniu, kliknij prawym przyciskiem na link i wybierz opcję "Zapisz element docelowy jako"
Skrócony przebieg trasy
GŁOGÓWEK (ul. Mickiewicza – ul. Skargi – centrum handlowe – ul. Konopnickiej – ul. Głubczycka) • GŁOGOWIEC (kapliczka Wieczoska) • KAZIMIERZ • WRÓBLIN • NACZĘSŁAWICE • TRAWNIKI • URBANOWICE • BYTKÓW • POCIĘKARB • RADZIEJÓW • REŃSKA WIEŚ (ul. Kwiatowa – ul. Stroma – ul, Pawłowicka – trasa rowerowa „Kolejowym Szlakiem”) • DŁUGOMIŁOWICE • SUKOWICE • ZAKRZÓW • JABOROWICE • POLSKA CEREKIEW (ul. Karola Miarki – pałac – ul. Powstańców Śląskich – ul. Ligonia) • OSTROŻNICA • PRZEDBOROWICE • KARCHÓW • GOŚCIĘCIN • BRYKSY • KÓZKI • CIESZNÓW • KAZIMIERZ • GŁOGOWIEC • szlak rowerowy 252Y • GŁOGÓWEK (ul. Młyńska – ul. Skargi – ul. Mickiewicza)
Szczegółowy przebieg trasy
0,0 km • Głogówek – Reńska Wieś
Długość odcinka – 27,4 km
Wycieczkę rozpoczynamy na parkingu przy ul. Mickiewicza obok ronda w centrum miasta. Na rondzie skręcamy w prawo i jedziemy ul. Skargi, po czym niecałe 200 m dalej skręcamy w lewo do centrum handlowego. Przejeżdżamy przez cały jego teren w kierunku południowo-zachodnim do ul. Konopnickiej, gdzie skręcamy w prawo. Na następnym skrzyżowaniu jedziemy prosto ul. Głubczycką (droga wojewódzka 416), która wyprowadza nas z miasta. Gdy miniemy wiadukt nad linią kolejową, wjeżdżamy na drogę dla rowerów, którą docieramy na skraj Głogowca, obok kapliczki Wieczoska. Tu skręcamy w prawo i jedziemy do centrum wsi, gdzie na pierwszym skrzyżowaniu zakręcamy w lewo i wracamy w stronę drogi wojewódzkiej 416 i drogi do Kazimierza. Ten odcinek możemy również pokonać skrótem, bez pętli przez Głogowiec, jednak wiąże się to z przejechaniem ok. 500 m ruchliwą drogą wojewódzką.
Wyjeżdżając z Głogowca zgodnie z trasą główną, przecinamy prosto skrzyżowanie z drogą wojewódzką 416 i jedziemy 4 km niezbyt ruchliwą szosą do Kazimierza. Na początku miejscowości skręcamy w lewo, na szeroką szutrową drogę prowadzącą do Wróblina. Atrakcje Kazimierza zostawiamy na drogę powrotną, która również biegnie przez tę miejscowość. Na drodze do Wróblina, początkowo czeka nas lekki podjazd, a potem długi i dość stromy zjazd do wioski. Zaletą tego odcinka są jedne z najładniejszych widoków w całej gminie Głogówek. Przed sobą widzimy Górę Świętej Anny, wokół łagodne wzgórza, a z tyłu, w oddali rozciąga się panorama Gór Opawskich. We Wróblinie, tuż za kościołem skręcamy w prawo. Za mostem na Straduni docieramy do Naczęsławic i trzymając się głównej drogi, skręcamy na pierwszym skrzyżowaniu w prawo, a na następnym (przy boisku) jedziemy prosto ul. Główną, która po chwili opuszcza wioskę. Półtora kilometra dalej dojeżdżamy do Trawników. Przejeżdżamy przez całą wioskę i na ostatnim skrzyżowaniu skręcamy w prawo, w kierunku kościoła. Tu możemy skrócić naszą trasę o połowę, jadąc dalej prosto przez Mierzęcin do Gościęcina, gdzie dotrzemy do trasy powrotnej do Głogówka. Jadąc trasą główną, za kościołem skręcamy łagodnie w lewo na szutrowy skrót do Urbanowic. Na jego końcu skręcamy w lewo na asfaltową szosę z Gościęcina i przejeżdżamy przez wioskę. Za Urbanowicami mijamy przysiółki Chudoba oraz Wygoda i dojeżdżamy do Bytkowa. Na rozwidleniu dróg przy końcu miejscowości skręcamy w lewo. Mijając zagajnik po lewej stronie drogi, docieramy do Pociękarbia, na końcu którego skręcamy w prawo. Sześćset metrów dalej przecinamy prosto skrzyżowanie w centrum kolejnej miejscowości - Radziejowa. Kilometr za wioską nasza droga skręca w prawo i zaraz potem w lewo, po czym dociera do drogi krajowej nr 45. Ostrożnie przecinamy prosto ruchliwą trasę i wjeżdżamy do Reńskiej Wsi. Jedziemy ul. Kwiatową do końca, skręcamy w prawo, w ul. Stromą i również jedziemy do jej końca na następnym skrzyżowaniu z ul. Pawłowicką. Tu po lewej stronie biegnie równolegle trasa rowerowa „Kolejowym Szlakiem”, którą będziemy podążać dalej w kierunku południowym. Przed dalszą drogą warto jednak cofnąć się lekko w kierunku północnym (jadąc „Kolejowym Szlakiem”), by odpocząć przy pięknie wyremontowanej dawnej stacji kolejowej.
27,4 km • Reńska Wieś – Polska Cerekiew (trasa rowerowa „Kolejowym Szlakiem”)
Długość odcinka – 13,8 km
Z dawnej stacji kolejowej w Reńskiej Wsi jedziemy „Kolejowym szlakiem” na południe. Po drodze do Polskiej Cerekwi czeka nas dobrze przygotowana trasa wraz z wszelką niezbędną infrastrukturą rowerową – wiatami turystycznymi, samoobsługowymi stacjami napraw rowerów, mapami, punktami odpoczynku itp. Towarzyszyć nam będą piękne widoki łagodnie pofalowanych wzgórz, pomiędzy którymi biegnie trasa. Dwa kilometry za Reńską Wsią docieramy do Długomiłowic, w których stoi następna zabytkowa stacja kolejowa. Po kolejnych dwóch kilometrach docieramy do Sukowic. Tutejsza stacja nie zachwyca architekturą (budynek z czasów PRL), ale za to zdobi ją piękny mural. Tuż za Sukowicami nasz szlak zaczyna meandrować szerokimi łukami pomiędzy wioskami Steblów, Zakrzów i Jaborowice. Dwa kilometry za tą ostatnią miejscowością docieramy na skraj Polskiej Cerekwi, gdzie kończy się trasa rowerowa „Kolejowym Szlakiem”. Przed sobą widzimy wieżę ciśnień oraz inne podniszczone budynki kolejowe. Na końcu trasy rowerowej skręcamy w prawo i jedziemy do końca. Potem skręcamy w lewo i dojeżdżamy do centrum Polskiej Cerekwi, gdzie warto zatrzymać się na odpoczynek oraz podziwianie miejscowych zabytków z pałacem Fryderyka von Oppersdorffa na czele.
41,2 km • Polska Cerekiew - Głogówek
Długość odcinka – 32,9 km
Z centrum Polskiej Cerekwi wyjeżdżamy w kierunku zachodnim, wspinając się lekko ulicą Powstańców Śląskich, obok zabytkowego kościoła Wniebowzięcia NMP. Na rozwidleniu dróg przy końcu zabudowań skręcamy w prawo, w ul. Ligonia, która wyprowadza nas z wioski. Dwa kilometry dalej docieramy do Ostrożnicy. Tu, na centralnym skrzyżowaniu skręcamy w prawo. Kilometr za Ostrożnicą dojeżdżamy do Przedborowic, gdzie na skrzyżowaniu na skraju wsi skręcamy w lewo i jedziemy przez całą miejscowość. Dwa kilometry dalej przecinamy ostrożnie drogę krajową nr 38. Trzy i pół kilometra dalej docieramy do Karchowa. Na początku miejscowości, na skrzyżowaniu za kapliczką skręcamy w prawo i po chwili niepostrzeżenie, nie opuszczając obszaru zabudowanego, wjeżdżamy do Gościęcina. W jego centrum, na skrzyżowaniu za kościołem skręcamy najpierw w prawo, a potem od razu w lewo, zjeżdżając z głównej ulicy Kozielskiej w ul. Parkową. Po chwili opuszczamy Karchów i jedziemy pustawą zazwyczaj szosą. Dwa i pół kilometra dalej czeka nas pięknie położony drewniany kościół św. Brykcjusza wraz ze stojącą naprzeciw kapliczką i źródłem, którego woda uchodzi za leczniczą. Przepięknie zazielenione otoczenie kościoła zachęca do odpoczynku. Półtora kilometra za Bryksami wjeżdżamy do miejscowości Kózki, które mijamy główną drogą biegnącą jej skrajem, najpierw zakręcającą w lewo, potem w prawo. Za Kózkami docieramy do Ciesznowa, gdzie nasza trasa (cały czas trzymamy się głównej drogi) zakręca w prawo, w kierunku północno-zachodnim. Dwa kilometry dalej dojeżdżamy do opłotków Kazimierza. Jedziemy początkowo przez przysiółek Damasko, za którym przecinamy rzekę Stradunię. Zaraz za mostem skręcamy w lewo i docieramy na rozległy plac z ruinami pałacu oraz stojącym naprzeciw kościołem Wniebowzięcia NMP. Za kościołem skręcamy w prawo i jedziemy przez centrum Kazimierza. Na skraju miejscowości droga główna, którą jedziemy, zakręca w lewo. Trzy i pół kilometra dalej przecinamy ostrożnie ruchliwą drogę wojewódzką nr 416 i wjeżdżamy do Głogowca. Przejeżdżamy przez całą wioskę i kierujemy się dalej szlakiem rowerowym 252Y Wróblin-Głogówek. Za wioską przecinamy linię kolejową i skręcamy w prawo, oddalając się od torów. Kilometr dalej nasz szlak zakręca w prawo, a 200 m dalej ostro w lewo. Siedemset metrów dalej docieramy na skraj Głogówka, do którego wjeżdżamy ul. Młyńską. Mijamy wieżę wodną i położony obok niej cmentarz z pięknym szachulcowym kościołem cmentarnym pw. Świętego Krzyża. Za cmentarzem skręcamy w prawo na ruchliwą ul. Skargi (droga krajowa 40) i po chwili docieramy do końca wycieczki przy rondzie i ul. Mickiewicza.
DOJAZD NA TRASĘ Z KOŹLA
Skrócony przebieg dodatkowej trasy
Długość odcinka – 4,7 km w jedną stronę
Szczegółowy przebieg dodatkowej trasy
Na trasę naszej wycieczki możemy także dojechać z Koźla do Reńskiej Wsi, gdzie zaczyna się odcinek prowadzący „Kolejowym Szlakiem”. Najlepiej rozpocząć na centralnym placu Rady Europy. Jedziemy na północny zachód ul. Piastowską, oddalając się od centrum. Na pierwszym skrzyżowaniu skręcamy w lewo, w ul. Chrobrego, którą docieramy na skraj miasta i początek trasy rowerowej „Kolejowym Szlakiem”. Skręcamy w lewo na szlak i 1,5 km dalej docieramy do Reńskiej Wsi i trasy głównej wycieczki.
GŁOGÓWEK
Jedno z najpiękniejszych i najstarszych miast woj. opolskiego położone w jego południowej części, w powiecie prudnickim. Głogówek liczy ponad 5 tys. mieszkańców i jest siedzibą gminy. Pierwsze wzmianki o nim pojawiły się już w czasach piastowskich, a najstarszy ślad w dokumentach pochodzi z 1076 roku. W latach 1283 – 1313 miasto było siedzibą księcia Bolka I Opolskiego, a w wiekach późniejszych przechodziło we władanie kolejnych książąt opolskich. Miasto pełne jest zabytków, a najcenniejszym z nich jest zamek Oppersdorffów, z którym związany jest najważniejsze wydarzenie w historii miasta. Podczas potopu szwedzkiego w Głogówku i okolicach przebywał król Jan Kazimierz wraz z całym dworem, który był bardziej liczny niż ludność miasta. U podnóża zamku rozciąga się rozległy park pełen starych drzew – ulubione miejsce spacerów mieszkańców Głogówka. Z pozostałych zabytków warto wymienić także głogóweckie kościoły – kolegiatę św. Bartłomieja, kościół i klasztor Franciszkanów oraz wykonany z tzw. muru pruskiego kościół cmentarny. Nieopodal zamku stoi zabytkowa kaplica „Boży Grób”. Dobrze zachowała się tutejsza starówka z położonym centralnie rynkiem i zabytkowym ratuszem. Otaczają ją częściowo zachowane mury obronne z XIV-XVI wieku z basztą więzienno-strzelniczą z 1595 r. W obrębie dawnych murów miejskich znajduje się sporo godnych uwagi zabytkowych kamienic. Warto również zobaczyć dawną synagogę i cmentarz żydowski – pamiątki bogatej i wielokulturowej historii miasta.
GŁOGÓWEK, ZAMEK OPPERSDORFFÓW
Renesansowy zamek znajduje się w zachodniej części miasta, nad doliną Osobłogi. Jest on jednym z największych i najważniejszych zamków Opolszczyzny. Dokładna data jego powstania nie jest znana. Został on zbudowany po 1562 r. jako rezydencja barona Jana Oppersdorffa, który wydzierżawił wówczas miasto od opolskich Piastów. Z prac archeologicznych wiadomo, że w miejscu zamku istniała wcześniej piastowska warownia z przełomu XIII i XIV wieku. Kolejny właściciel, Jan Jerzy II Oppersdorff dobudował cztery wieże, nadał budowli charakter obronny i wzniósł basztę strażniczo-więzienną zamykającą centrum miasta od północy. Rozbudowę kontynuował jego syn, Jan Jerzy III, któremu zawdzięczamy budowę wschodniego skrzydła, tzw. „zamku dolnego”, który zamknął obiekt, tworząc nieregularny czworobok. Zamek pozostał w rękach Oppersdorffów aż do 1945 roku. W jego wnętrzu znajdowała się słynna biblioteka, w której zgromadzono 13 tys. woluminów. Jej zbiory uchodziły za najbogatsze na Śląsku. Obecnie ich losy nie są znane. Zamek przeszedł niedawno kompleksową renowację elewacji, stając się ozdobą miasta. W nocy podświetlony jest piękną iluminacją. Wnętrza nie są udostępnione do zwiedzania. Od zachodniej strony do obiektu przylega rozległy park miejski.
GŁOGÓWEK, BASZTA STRAŻNICZO-WIĘZIENNA
Baszta została wzniesiona w 1595 r. przez drugiego właściciela głogóweckiego zamku, Jana Jerzego II Oppersdorffa. Jest ona najważniejszą zachowaną częścią fortyfikacji miejskich. Można tu wynająć przewodnika, który oprowadzi nas po Głogówku i opowie o jego bogatej historii.
GŁOGÓWEK, WIEŻA WODNA
Wieża wodna znajduje się w południowej części miasta obok cmentarza miejskiego. Zbudowana została w 1597 r. z inicjatywy Jana Jerzego II Oppersdorffa. Zastosowano w niej najnowocześniejsze zdobycze techniki ówczesnej epoki. Pozwoliły one pobierać wodę z pobliskiej Osobłogi i systemem drewnianych rur kierować ją do studni umieszczonych na Rynku oraz przy ul. Zamkowej. Wieża zaopatrywała mieszkańców Głogówka w wodę przez ponad 300 lat.
GŁOGÓWEK, RYNEK I RATUSZ
Sercem najstarszej części Głogówka i całego miasta jest czworoboczny rynek. Rozchodzą się z niego promieniście trzy drogi prowadzące do dawnych przedmieść oraz sieć krótkich, gęsto rozłożonych uliczek. W rynku zachowało się sporo zabytkowych kamieniczek, głównie barokowych. Jedną z najbardziej okazałych jest bogato zdobiony sztukaterią tzw. „dom Sebastiniego” (kamienica nr 25). Mieszkał w nim morawski malarz Franciszek Sebastini – autor pięknych fresków w obu głogóweckich kościołach oraz w kaplicy zamkowej. Pośrodku rynku stoi renesansowy ratusz z 1608 r. z wyróżniającą się w panoramie miasta ośmioboczną wieżą. Na południowych narożach budynku znajdują się dwie kamienne rzeźby z 1774 r. autorstwa Jana Schuberta. Przedstawiają one św. Floriana i św. Jana Nepomucena. Najokazalszym pomieszczeniem ratusza jest sala posiedzeń z kolebkowym sklepieniem, zdobiona siedmioma oryginalnymi freskami z 1942 r. przedstawiającymi najważniejsze wydarzenia z historii miasta. Ich autorem jest wrocławski malarz Albert Helm. Po północnej stronie ratusza stoi strzelista kolumna maryjna przedstawiająca Maryję z Dzieciątkiem. Jej autor pozostaje nieznany. Powstała ok. 1677 r. i jest jednym z najstarszych tego typu obiektów na Śląsku. W czasach nazistowskich Niemiec kolumna została zdemontowana i przeniesiona do Wrocławia, gdzie zaginęła. Odnaleziono ją dopiero w 1968 r. we wrocławskiej parafii Sobótka.
Głogówek Rynek
GŁOGÓWEK, KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA APOSTOŁA
Jeden z dwóch największych kościołów Głogówka może poszczycić się świetnie zachowanym i wyjątkowo bogato zdobionym wnętrzem, dzięki któremu śmiało zaliczyć go można do najpiękniejszych polskich zabytków sakralnych. Jego wystrój jest dziełem malarza Sebastiniego oraz rzeźbiarza Schuberta i powstał w II połowie XVIII wieku. Sama świątynia wzniesiona została już w XIII wieku, jednak na skutek licznych pożarów i zniszczeń była wielokrotnie przebudowywana i modernizowana. Po tym jak przybrała kształt nadany jej w latach 70. XVIII w., zachowała go do dziś. Nie sposób wymienić wszystkich wartościowych dzieł sztuki sakralnej zdobiących wnętrze kościoła św. Bartłomieja. Na szczególną uwagę zasługuje jednak zamykająca prezbiterium dwukondygnacyjna nadbudowa chrzcielnicy z sylwetkami Adama i Ewy opierającymi się o kulę ziemską. Do północnej ściany prezbiterium przylega XVII-wieczna kaplica Oppersdorffów. Spoczywa w niej wielu przedstawicieli tego znamienitego śląskiego rodu, a najważniejszym jego elementem jest marmurowo-alabastrowe epitafium Jerzego III, pierwszego ordynata rodu.
Głogówek Kościół św. Bartłomieja
GŁOGÓWEK, KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW
Drugi z największych głogóweckich kościołów wraz z przylegającym do niego kompleksem klasztornym powstał również w XIII wieku. Jego dzieje są nieco podobne do losów kościoła św. Bartłomieja. W 1765 r. uległ on pożarowi, który doszczętnie go zniszczył. Jego modernizację zlecono, podobnie jak w przypadku drugiej świątyni, malarzowi Franciszkowi Sebastiniemu oraz rzeźbiarzowi Józefowi Schubertowi. Kościół Franciszkanów jest ewenementem na skalę kraju, jako że zawiera w sobie drugi kościół. To tzw. domek loretański z 1630 r., który pierwotnie znajdował się poza murami świątyni. Podczas przebudowy po zniszczeniach dokonanych podczas wojny 30-letniej kaplicę włączono w obręb kościoła głównego. Na szczególną uwagę zasługuje umieszczony w jednej z wież kościoła Dzwon Ósmej Godziny ufundowany przez Jerzego III Oppersdorffa podczas epidemii dżumy, która zdziesiątkowała mieszkańców miasta. W 1942 r. został on zdemontowany i wywieziony przez hitlerowców. Miał być przetopiony na cele zbrojeniowe. Na szczęście nie doszło do tego i w 2001 r. dzwon powrócił na swoje pierwotne miejsce.
GŁOGÓWEK, KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA
Kościół św. Mikołaja stoi przy trasie wylotowej do Prudnika. Zbudowany został w 1773 r. przez Henryka Ferdynanda Oppersdorffa. Jego wnętrze cechuje skromność i brak przepychu. Warto w nim jednak zwrócić uwagę na dwa elementy. Pierwszy to jedyny sygnowany przez Sebastiniego obraz na płótnie przedstawiający św. Mikołaja. Drugi to niezwykły 12-ramienny żyrandol-pająk, zwieńczony dwugłowym, habsburskim orłem.
GŁOGÓWEK, KOŚCIÓŁ CMENTARNY ŚW. KRZYŻA
Kościół cmentarny odróżnia się od pozostałych świątyń Głogówka. Jego szachulcowa konstrukcja to tzw. mur pruski z widocznym na zewnątrz drewnianym szkieletem budowli. Ufundowała go w 1705 r. głogówecka mieszczanka Anna Pietruszka. Świątynia posiada podwójne zadaszenie kryte gontem. Oprócz właściwego dachu, jest jeszcze drugi, znajdujący się w połowie korpusu kościoła, co stanowi charakterystyczny element dekoracyjny. W jego podcieniach umieszczono malowane na drewnie stacje drogi krzyżowej. We wnętrzu warto zwrócić uwagę na polichromowane, drewniane rzeźby przedstawiające ukrzyżowanego Chrystusa, Matkę Boską Bolesną, św. Jana oraz Pietę wzorowaną na dziele Michała Anioła.
GŁOGÓWEK, KAPLICA BOŻY GRÓB
Stojąca przy ul. Zamkowej kaplica to replika Grobu Pańskiego z Jerozolimy ufundowana przez Jerzego III Oppersdorffa w 1634 roku. To jedna z trzech kaplic grobu Chrystusa w Polsce wchodzących w skład większych zespołów (pozostałe znajdują się w Żaganiu i Potępie). Obiekt był trzykrotnie restaurowany po zniszczeniach spowodowanych pożarami, przez co jego obecny wygląd znacznie różni się od jerozolimskiego oryginału.
GŁOGÓWEK, DAWNA OBERŻA
Naprzeciw bramy zamkowej, na początku ul. Pasternik znajduje się zabytkowy budynek wzniesiony w 1765 roku, zwany potocznie oberżą. Utrzymany jest w stylu barokowym. Prawdopodobnie tutaj znajdowała się jedna z pierwszych głogóweckich restauracji.
WRÓBLIN
Wieś położona na południowy wschód od Głogówka, w Dolinie Górnej Straduni. Najbardziej znana jest z faktu, iż urodził się w niej znany polski malarz Jan Cybis. Jego dom rodzinny (nr 56) stoi tu do dziś oznaczony tablicą pamiątkową. Nazwa wsi pochodzi od ptaków, które wyjątkowo obficie występowały w okolicy. Na kartach historii Wróblin pojawia się już w 1175 roku. Wieś posiada owalny układ ulicowy. Znajdują się w niej dwa folwarki. Pierwszy stoi w obrębie wsi. Drugi położony jest na zachód od niej i posiada unikalny układ zabudowy na planie koła. Najważniejszym zabytkiem Wróblina jest kościół parafialny pw. św. Michała Archanioła. Inne zabytki stojące we wsi to: kapliczka św. Jana Nepomucena, gospoda oraz kilka starych domów mieszkalnych.
Wróblin
NACZĘSŁAWICE, KOŚCIÓŁ ŚW. STANISŁAWA BISKUPA I MĘCZENNIKA
Barokowy kościół w Naczęsławicach zbudowano w 1724 roku. Powstał on dzięki staraniom franciszkanów z Głogówka. W latach 1927 – 1928 nastąpiła jego rozbudowa. Podczas II wojny światowej zniszczeniu uległa wieża kościoła. Odbudowano ją w roku 1947 i od tego czasu kościół pozostaje w niezmienionym kształcie.
Okolice Wróblina
TRAWNIKI, DAWNY PAŁAC
Pierwszy pałac w Trawnikach zbudował w 1538 r. Henryk Larisch von Nimsdorf. W 1859 r. jeden z kolejnych właścicieli, Franz von Wallhofen nakazał zburzenie poprzedniego obiektu i budowę nowego pałacu, wokół którego powstał park krajobrazowy. Również ta budowla nie przetrwała do dziś, a przyczyną jej zniszczenia był tragiczny pożar z 1912 roku. Na jej miejscu stanęła kolejna, skromniejsza rezydencja. W latach 50 XX wieku znajdował się w niej ośrodek opieki dla osób niewidzących i niedowidzących. Obecnie opuszczony budynek w stanie dość dobrze zachowanej ruiny wystawiony jest na sprzedaż. Pałac ukryty jest w gąszczu dawnego parku.
KOŹLE
Koźle to najładniejsza część Kędzierzyna-Koźla. Należy do najstarszych miejscowości śląskich, a prawa miejskie otrzymało w 1281 r. na prawie magdeburskim. Pierwsze wzmianki o nim pojawiają się jednak znacznie wcześniej, bo już na początku XII wieku. Wspomina o nim nawet słynny Gall Anonim w swojej kronice. Koźle przez lata było stolicą księstwa piastowskiego. To najbardziej zabytkowa część miasta, a do niedawna jeden z większych polskich portów śródlądowych (obecnie nie funkcjonuje). W Koźlu warto przejść się przez zabytkową starówkę z rynkiem i zachowanym średniowiecznym układem ulic. Na szczególną uwagę zasługują m.in.: pozostałości kozielskiego zamku, w których działa obecnie Muzeum Ziemi Kozielskiej, kościoły św. Zygmunta i św. Jadwigi Śląskiej oraz Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, a także otaczające całe miasto kozielskie planty – rozległy park z alejami spacerowymi i infrastrukturą rekreacyjną.
Koźle i zabytkowa śluza
JEZIORO DĘBOWA
Obszar wodny tuż za granicami Koźla, leżący na terenie sąsiedniej gminy Reńska Wieś. To byłe żwirowisko przekształcone w teren wypoczynkowy. Czysta woda i dwie piaszczyste plaże otoczone zielenią przyciągają tu
w lecie miłośników wypoczynku na łonie natury. Urody otoczeniu dodają niewielkie, zadrzewione wysepki
i kameralne zatoczki, które upodobali sobie wędkarze. Nie brakuje tu także miejsc noclegowych i punktów gastronomicznych. Wokół akwenu biegnie wygodna, dobrze utwardzona droga spacerowo-rowerowa.
TRASA ROWEROWA „SZLAKIEM KOLEJOWYM” Z REŃSKIEJ WSI DO POLSKIEJ CEREKWI.
Szlak rowerowy z Większyc do Polskiej Cerekwi powstał w miejscu dawnej linii kolejowej. Liczy 16 km i biegnie przez teren trzech gmin: Reńska Wieś, Cisek i Polska Cerekiew. Okolice szlaku to malowniczo pofałdowany teren pełen widoków cieszących oko. Na trasie zadbano o infrastrukturę turystyczno-rekreacyjną w postaci parkingów, wiat z ławami, punktów odpoczynku, samoobsługowych stacji napraw rowerów, stojaków na rowery, ławeczek i koszy na śmieci. Po drodze warto przyjrzeć się dawnym budowlom kolejowym – stacjom w Reńskiej Wsi, Długomiłowicach, Sukowicach i Polskiej Cerekwi, dawnym domom dróżników itp. W 2021 r. trasa otrzymała wyróżnienie w konkursie na „Najlepszy produkt turystyczny województwa opolskiego”.
Szlak kolejowy i ścieżka rowerowa
POLSKA CEREKIEW, PAŁAC FRYDERYKA VON OPPERSDORFFA
Stojący w centrum Polskiej Cerekwi pałac w Polskiej Cerekwi powstał w 1617 r. jako rezydencja dla przedstawiciela jednego z najznamienitszych śląskich rodów - Fryderyka von Oppersdorffa. Zbudowano go w miejscu nie istniejącej już, gotyckiej siedziby rycerskiej. Do czasu przebudowy pod koniec XIX w. pałac utrzymywał swój późnorenesansowy charakter. Wokół budowli niegdyś rozciągał się park krajobrazowy, z którego do dziś pozostały jedynie fragmenty. Od 2010 r. trwają na zamku prace badawcze, konserwatorskie i budowlane mające na celu przywrócić mu dawną świetność. Obiekt nie jest udostępniony do zwiedzania, ale można go szczegółowo obejrzeć, spacerując dookoła niego.
POLSKA CEREKIEW, KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NMP
Obecny kościół w Polskiej Cerekwi pochodzi z końca XV w. i powstał w miejscu wcześniej stojącej tu świątyni. W wieku XVII obiekt przechodził liczne przebudowy i rozbudowy – głównie za sprawą Fryderyka von Oppersdorffa, który m.in. dobudował kaplicę św. Barbary - nad wejściem do niej widnieje tablica fundacyjna z kartuszami herbowymi Oppersdorffów. Kolejną kaplicę pw. św. Antoniego dobudował do kościoła kolejny właściciel tutejszych ziem – hrabia von Gaschin. Kościół stoi na wzgórzu w centralnej części miejscowości z ciekawym widokiem na Polską Cerekiew.
GOŚCIĘCIN, KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NMP
Zabytkowy kościół w Gościęcinie powstał ok. połowy XVII wieku w miejscu poprzedniej, drewnianej świątyni z XIV wieku. Pierwotnie nie posiadał on wieży, która dobudowana została mniej więcej sto lat później. We wnętrzu zachowało się wiele cennych zabytków sztuki sakralnej, z których szczególnie wyróżnia się ołtarz główny z 1730 r. ze zdobiącą go grupą Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Obok kościoła znajduje się plebania oraz ciekawy spichlerz plebański z połowy XIX wieku.
BRYKSY, KOŚCIÓŁ ŚW. BRYKCJUSZA
Kościół w Bryksach to jedyna świątynia w Polsce pod wezwaniem św. Bryksjusza. Jego kult zapoczątkowali na Opolszczyźnie przybysze z Frankonii. Drewniany kościół powstał w 1661 r. w miejscu drewnianej kaplicy z 1594 roku, a jego fundatorem był dziedziczny sołtys Gościęcina Martin Wolff. Postawiono go na niewielkim, zadrzewionym wzniesieniu położonym w pewnej odległości od wioski. Jego wnętrze przykryte jest pozornymi sklepieniami kolebkowymi. Znajdziemy w nim liczne zabytki sakralne, z których warto wymienić: barokowy krzyż z Chrystusem, siedemnastowieczny ołtarz główny z obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz rzeźbami świętych, marmurową płytę nagrobną, obraz św. Brykcjusza z 1896 r. autorstwa Jana Bartela, a także obraz przedstawiający chrzest Chrystusa w Jordanie. Nieopodal kościoła znajduje się źródło wody, któremu przypisuje się właściwości lecznicze. To prawdopodobnie jego popularność spowodowała budowę kościoła. Nieopodal stoją także dwie kaplice – neoromańska z 1870 r. oraz poświęcona ofiarom poległym w Wielkiej Wojnie z 1916 r., a także dawna pustelnia zamieniona na schronisko.
CIESZNÓW
Miejscowość położona na południu gminy Głogówek. Jej nazwa pochodzi od imienia Cieszno, Cieszysław. Na kartach historii Ciesznów pojawia się w 1234 r. jako Tesnovo. W 1322 r. książę Władysław podarował wieś rycerzowi Hermanowi i jego dwóm braciom. W wiekach późniejszych przechodziła w ręce kolejnych właścicieli. Ostatnim był pan na tutejszym folwarku Karol Schwarzer. Jego dawny dwór stoi tu do dziś otoczony zdziczałym parkiem. Oprócz niego warto w Ciesznowie zwrócić uwagę na zabytkową kapliczkę z początku XIX w. (najstarszy budynek we wsi) oraz dwa krzyże z 1904 i 1907 roku.
Okolice Cieszniowa
KAZIMIERZ
Wieś położona w południowej części gminy Głogówek. Jej historia sięga wczesnego średniowiecza, kiedy była znana pod nazwami Jaroslav na cześć księcia opolskiego Jarosława oraz Cazemiria na cześć księcia opolskiego Kazimierza, który po 1213 r. dokonał lokacji osady na prawie niemieckim. Przez ok. 200 lat Kazimierz był prawdopodobnie miasteczkiem. Miał swój herb oraz swoją ławę sądową. W 1428 r. został doszczętnie zniszczonych przez husytów i utracił prawa miejskie. Długa historia wsi zaowocowała licznymi zabytkami stojącymi do dziś. Najcenniejszy z nich to pałac zbudowany w latach 1811 – 1841, obecnie w stanie dobrze zachowanej ruiny. Kolejny ważny zabytek to kościół Wniebowzięcia NMP z 1775 roku. Pozostałe obiekty Kazimierza objęte ochroną to: zespół folwarczny z XIX w. składający się z: oficyny, młyna, spichlerza, stodoły i stajni; oficyna pałacowa, mauzoleum w parku, dawna szkoła (obecnie budynek mieszkalny), dawna gospoda, cmentarz parafialny, ruiny młyna na północ od wsi (po prawej stronie drogi do Głogówka) oraz kilkanaście starych domów mieszkalnych. Warto także zwrócić uwagę na pięknie zagospodarowany skwer w centrum miejscowości zwany Wiatrakowym Wzgórzem ze względu na kilka stojących na nim drewnianych miniatur tych budowli.
Kazimierz - ruiny pałacu
KAZIMIERZ, PAŁAC
Eklektyczny pałac w Kazimierzu wzniesiony został w latach 1811 – 1841. W 1894 r. został przebudowany i rozbudowany. Wzniesiono go na gruntach cysterskich jako rezydencję Fryderyka Wilhelma Bernarda von Prittwitza z Grobnik. Ostatni właściciel Joachim Bernard von Prittwitz w związku ze swoim wyjazdem do Afryki sprzedał pałac Śląskiemu Towarzystwo Ziemskiemu w Opolu. Później wykupiła go gmina, urządzając w jego wnętrzach przedszkole, biura i mieszkania. Po II wojnie światowej na bazie pałacu utworzono gospodarstwo rolne. W rezydencji znajdowały się sklepy, gospoda oraz magazyn węgla, paszy i nawozów sztucznych. Niestety budynek został doprowadzony do stanu ruiny i opuszczony. W takim stanie pozostaje do dziś.
GŁOGOWIEC
Miejscowość położona na południe od Głogówka, która obecnie jest częścią miasta. Do 1742 r. Głogowiec należał do tzw. weichbildu (okręgu prawa miejskiego) głogóweckiego. W wiosce warto zwrócić uwagę na zabytkowe kapliczki oraz zabytkowy dom mieszkalny nr 13. Szczególnie ciekawie prezentuje się tzw. kapliczka Wieczoska stojąca przy drodze wojewódzkiej nr 416 do Głubczyc. Kiedyś w Głogowcu stał także pałacyk myśliwski oraz kaplica św. Idziego zbudowane przez Jerzego III Oppersdorffa, ale nie zachowały się po nich żadne ślady.
Głogowiec kaplica wieszczowska
Przebieg trasy, opisy, zdjęcia i mapa:
Przemysław Supernak, SuperGlob