TRASA 5 - Z GŁOGÓWKA DO PRUDNIKA PRZEZ CZECHY

Trasa o średniej długości, na której ze względu na liczne podjazdy i zjazdy przyda się dobra kondycja. Osoby o słabszej kondycji mogą skorzystać ze skrótu, dzięki któremu długość trasy maleje do niedługiego w miarę dystansu 30,3 km. Podczas tej wycieczki przejedziemy krótki odcinek przez terytorium Republiki Czeskiej z ciekawą i malowniczo położoną miejscowością Osoblaha. Pierwsza część trasy to malownicze wzgórza i widok na Góry Opawskie w oddali. W drodze powrotnej przejedziemy przez wiele zacisznych i ciekawych wiosek. Na trasie czeka nas sporo zabytków i ciekawych miejsc. Oprócz sanktuarium Matki Boskiej Częstochowskiej w Mochowie oraz innych zabytków położonych w gminie Głogówek, odwiedzimy również liczne atrakcje Prudnika i Białej, położonych w sąsiednim powiecie prudnickim.

Link do mapy trasy

https://www.google.com/maps/d/viewer?mid=1wRW_a7poXZzpC6KgcjyOttEDkyEWZT4&usp=sharing

Charakterystyka trasy

Profil trasy

Pliki gpx spakowane do formatu zip, do pobrania

• Objazd - Głubczyce - Lisięcice, przez Grobniki
• Objazd przez Królowe
• Z Głogówka do Prudnika przez Czechy
• Skrót: Racławice - Solec

Pliki gpx do pobrania

• Objazd - Głubczyce - Lisięcice, przez Grobniki
• Objazd przez Królowe
• Z Głogówka do Prudnika przez Czechy
• Skrót: Racławice - Solec

Aby pobrać/zapisać plik na swoim urządzeniu, kliknij prawym przyciskiem na link i wybierz opcję "Zapisz element docelowy jako"

Skrócony przebieg trasy

GŁOGÓWEK (ul. Mickiewicza – ul. Skargi – ul. Piastowska) • MOCHÓW (sanktuarium Matki Boskiej Częstochowskiej) • DZIERŻYSŁAWICE • RACŁAWICE ŚLĄSKIE (ul. Zwycięstwa – ul. Głubczycka) • KLISINO • POMORZOWICE • POMORZOWICZKI • OSOBLAHA (CZECHY) • KRZYŻKOWICE • DYTMARÓW • PRUDNIK (ul. Skowrońskiego – rondo Żołnierzy Wyklętych – ul. Batorego – Wieża Bramy Dolnej – ul. Batorego – rondo Żołnierzy Wyklętych – ul. Powstańców Śląskich) • LUBRZA • aleja lipowa • DOBROSZEWICE • BIAŁA (ul. Prudnicka – Rynek – ul. Opolska – ul. Stare Miasto – kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła – ul. Kilińskiego – ul. Głogówecka) • SOLEC • ROSTKOWICE • WILKÓW • MIONÓW • BŁAŻEJOWICE DOLNE • LEŚNIK • GŁOGÓWEK (ul. Pasternik – ul. Kościuszki – ul. Mickiewicza)

Szczegółowy przebieg trasy

0,0 km • Głogówek - Osoblaha

Długość odcinka – 19,7 km

Wycieczkę rozpoczynamy na parkingu przy ul. Mickiewicza, nieopodal centralnego ronda w Głogówku. Na rondzie skręcamy w prawo i początkowo poruszamy się przez miasto drogą krajową nr 40 w kierunku Prudnika. Droga zatacza szeroki łuk, okrążając położoną na wzniesieniu najstarszą część miasta. Kiedy skończy się zwarta zabudowa, wjeżdżamy na ciąg pieszo rowerowy, którym jedziemy do Mochowa. Tu na pierwszym skrzyżowaniu skręcamy w lewo i na rozwidleniu dróg znów w lewo, zmierzając w stronę sanktuarium Matki Boskiej Częstochowskiej i klasztoru Paulinów. Przy sanktuarium skręcamy w prawo i króciutką drogą szutrową biegnącą obok kapliczki stojącej pomiędzy drzewami docieramy do asfaltowej szosy, gdzie skręcamy w lewo. Po chwili dojeżdżamy do Dzierżysławic. Na początku miejscowości warto odbić w prawo, na polną drogę, która 1,5 km dalej dociera do malowniczo położonej kaplicy na Glinianej Górce (powrót na trasę tą samą drogą). Z Dzierżysławic jedziemy dalej prosto do Racławic Śląskich. W połowie drogi przejeżdżamy pod zabytkowym wiaduktem linii kolejowej Prudnik – Kędzierzyn-Koźle. W Racławicach warto zobaczyć m.in. zabytkowy kościół Wniebowzięcia NMP, położoną poza trasą zabytkową stację kolejową oraz inne zabytki kolejowe – wiadukty i mosty. Na początku Racławic, gdy ul. Zwycięstwa spotka się z dobiegającą z prawej strony ul. Batorego, możemy skręcić w nią w prawo, by skrótem przez Nowy Browiniec i Browiniec Polski dotrzeć do Solca, gdzie wrócimy na drogę powrotną do Głogówka, skracając w ten sposób dystans wycieczki o połowę.

Tuż przed kościołem w Racławicach Śląskich skręcamy w lewo, na niezbyt ruchliwą drogę wojewódzką nr 417. Jedziemy nią do Klisina, w którym warto zwrócić uwagę na zabytkowy pałac oraz znajdujący się w centrum wsi kościół Podwyższenia Krzyża Świętego. Na pierwszym skrzyżowaniu w wiosce skręcamy ostro w prawo, na drogę do Pomorzowic. Tuż przed tą miejscowością przejeżdżamy pod zabytkowym wiaduktem nieczynnej linii kolejowej z Głubczyc do Racławic Śląskich. Pomorzowice przejeżdżamy główną ulicą, mijając po drodze dawny pałac (obecnie budynek mieszkalny) oraz kościół św. Jana Chrzciciela. Półtora kilometra dalej dojeżdżamy do Pomorzowiczek, gdzie skręcamy w prawo, w kierunku przejścia granicznego do Czech. Po przekroczeniu granicy wjeżdżamy do Osoblahy. Na pierwszym skrzyżowaniu skręcamy w prawo i 500 m dalej dojeżdżamy do centralnego skrzyżowania w miejscowości. Tu możemy skręcić w prawo do centrum, by zwiedzić Osoblahę i odpocząć chwilę.

19,7 km • Osoblaha - Prudnik

Długość odcinka – 12,9 km

Z centralnego skrzyżowania we wsi Osoblaha jedziemy na północ ul. Pavlovicką. Dwa kilometry dalej przejeżdżamy przez położony na wzgórzu przysiółek Rylovka. Po kolejnym kilometrze znów przekraczamy granicę i wracamy do Polski, wjeżdżając do Krzyżkowic. Dojeżdżamy do centralnej ulicy wsi i skręcamy w prawo. Po chwili droga zakręca w lewo i opuszcza wieś. Osiemset metrów dalej mijamy po prawej stronie żwirownię, za którą przejeżdżamy mostem przez rzekę Prudnik i wjeżdżamy do Dytmarowa. Tuż za wioską docieramy do skrzyżowania, przy którym znajduje się dawny kamień pokutny. Jedziemy prosto 2 km i na następnym skrzyżowaniu dalej prosto. Po chwili przejeżdżamy obok niewielkiej kapliczki z prawej strony i wjeżdżamy do Prudnika, mijając po lewej stronie osiedle Jasionowe Wzgórze. Za osiedlem czeka nas zjazd do położonego w centrum miasta ronda, przez które przejeżdżamy prosto. Jedziemy ul. Batorego przez most na rzece Prudnik i dwieście metrów dalej skręcamy w prawo do zabytkowej Wieży Bramy Dolnej, skąd możemy zacząć zwiedzanie położonej za wieżą prudnickiej starówki.

32,6 km • Prudnik - Głogówek

Długość odcinka – 27,6 km

Spod Wieży Bramy Dolnej wracamy do ronda tą samą drogą, którą przyjechaliśmy. Na rondzie skręcamy w lewo, w ul. Powstańców Śląskich i korzystając z ciągu pieszo-rowerowego, powoli opuszczamy miasto i docieramy do ronda przy obwodnicy Prudnika. Jedziemy dalej prosto, poruszając się drogą dla rowerów wzdłuż drogi wojewódzkiej 414, która mija położone po prawej stronie centrum handlowe i dojeżdża do Lubrzy. Tuż za przejazdem kolejowym na końcu miejscowości wjeżdżamy na kolejną drogę dla rowerów biegnącą pomnikową aleją lipową, którą niegdyś prowadziła stara droga wojewódzka. Gdy skończy się aleja, mijamy wioskę Dobroszewice i jedziemy drogą dla rowerów do Białej. Tu trzymamy się głównej ul. Prudnickiej, która na końcu mija Bramę Prudnicką i dociera do rynku w Białej, gdzie warto zrobić postój, by przyjrzeć się miejscowym zabytkom. Z rynku wyjeżdżamy główną drogą w kierunku północnym, która przy pałacu skręca w prawo. Pięćset metrów dalej skręcamy w prawo, w ul. Stare Miasto i mijamy po chwili kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Na skrzyżowaniu za kościołem skręcamy w lewo i przecinamy tory kolejowe, za którymi skręcamy w lewo, w ul. Głogówecką. Kilometr dalej przecinamy ostrożnie obwodnicę miasta. Po przejechaniu 2,5 km docieramy do Solca. Jadąc cały czas prosto, po chwili mijamy kolejną miejscowość – Rostkowice. Dalej poruszamy się cały czas prosto główną i niezbyt uczęszczaną trasą przez Wilków i Mionów do Błażejowic Dolnych. Tu droga zakręca w prawo i biegnie przez centrum wsi, gdzie skręcamy w lewo, w boczną drogę prowadzącą do wsi Leśnik. W Leśniku skręcamy najpierw w prawo, a później w lewo i przejeżdżamy mostem przez odnogę rzeki Osobłogi. Zaraz za nią skręcamy w prawo i 1,5 km dalej przecinamy główne koryto rzeki. Po chwili wjeżdżamy do Głogówka ulicą Pasternik. Mijamy park miejski, zamek Oppersdorffów, Bramę Zamkową i ul. Kościuszki docieramy na metę wycieczki przy ul. Mickiewicza. 

SKRÓT RACŁAWICE - SOLEC

Skrócony przebieg dodatkowej trasy

Szczegółowy przebieg dodatkowej trasy

Całkowita długość trasy mniejsza o 29,7 km (łącznie 30,5 km)

Na początku Racławic Śląskich skręcamy w prawo, w ul. Batorego i zaraz potem w lewo. Przecinamy tory kolejowe i wjeżdżamy na wygodną drogę do Nowego Browińca. Na jej końcu (już we wsi) skręcamy w lewo i na następnym skrzyżowaniu w prawo. Jedziemy prosto 300 m, na drugim skrzyżowaniu skręcamy w prawo i zaraz potem w drugą drogę w lewo. Przecinamy drogę krajową 40 i asfaltową szosą przez Browiniec Polski docieramy do Solca. Tu skręcamy w prawo i za chwilę przy kościele znów w prawo, wracając na trasę główną wycieczki.

Ciekawe miejsca na trasie

GŁOGÓWEK

Jedno z najpiękniejszych i najstarszych miast woj. opolskiego położone w jego południowej części, w powiecie prudnickim. Głogówek liczy ponad 5 tys. mieszkańców i jest siedzibą gminy. Pierwsze wzmianki o nim pojawiły się już w czasach piastowskich, a najstarszy ślad w dokumentach pochodzi z 1076 roku. W latach 1283 – 1313 miasto było siedzibą księcia Bolka I Opolskiego, a w wiekach późniejszych przechodziło we władanie kolejnych książąt opolskich. Miasto pełne jest zabytków, a najcenniejszym z nich jest zamek Oppersdorffów, z którym związany jest najważniejsze wydarzenie w historii miasta. Podczas potopu szwedzkiego w Głogówku i okolicach przebywał król Jan Kazimierz wraz z całym dworem, który był bardziej liczny niż ludność miasta. U podnóża zamku rozciąga się rozległy park pełen starych drzew – ulubione miejsce spacerów mieszkańców Głogówka. Z pozostałych zabytków warto wymienić także głogóweckie kościoły – kolegiatę św. Bartłomieja, kościół i klasztor Franciszkanów oraz wykonany z tzw. muru pruskiego kościół cmentarny. Nieopodal zamku stoi zabytkowa kaplica „Boży Grób”. Dobrze zachowała się tutejsza starówka z położonym centralnie rynkiem i zabytkowym ratuszem. Otaczają ją częściowo zachowane mury obronne z XIV-XVI wieku z basztą więzienno-strzelniczą z 1595 r. W obrębie dawnych murów miejskich znajduje się sporo godnych uwagi zabytkowych kamienic. Warto również zobaczyć dawną synagogę i cmentarz żydowski – pamiątki bogatej i wielokulturowej historii miasta.

GŁOGÓWEK, ZAMEK OPPERSDORFFÓW

Renesansowy zamek znajduje się w zachodniej części miasta, nad doliną Osobłogi. Jest on jednym z największych i najważniejszych zamków Opolszczyzny. Dokładna data jego powstania nie jest znana. Został on zbudowany po 1562 r. jako rezydencja barona Jana Oppersdorffa, który wydzierżawił wówczas miasto od opolskich Piastów. Z prac archeologicznych wiadomo, że w miejscu zamku istniała wcześniej piastowska warownia z przełomu XIII i XIV wieku. Kolejny właściciel, Jan Jerzy II Oppersdorff dobudował cztery wieże, nadał budowli charakter obronny i wzniósł basztę strażniczo-więzienną zamykającą centrum miasta od północy. Rozbudowę kontynuował jego syn, Jan Jerzy III, któremu zawdzięczamy budowę wschodniego skrzydła, tzw. „zamku dolnego”, który zamknął obiekt, tworząc nieregularny czworobok. Zamek pozostał w rękach Oppersdorffów aż do 1945 roku. W jego wnętrzu znajdowała się słynna biblioteka, w której zgromadzono 13 tys. woluminów. Jej zbiory uchodziły za najbogatsze na Śląsku. Obecnie ich losy nie są znane. Zamek przeszedł niedawno kompleksową renowację elewacji, stając się ozdobą miasta. W nocy podświetlony jest piękną iluminacją. Wnętrza nie są udostępnione do zwiedzania. Od zachodniej strony do obiektu przylega rozległy park miejski.

GŁOGÓWEK, BASZTA STRAŻNICZO-WIĘZIENNA

Baszta została wzniesiona w 1595 r. przez drugiego właściciela głogóweckiego zamku, Jana Jerzego II Oppersdorffa. Jest ona najważniejszą zachowaną częścią fortyfikacji miejskich. Można tu wynająć przewodnika, który oprowadzi nas po Głogówku i opowie o jego bogatej historii.

GŁOGÓWEK, WIEŻA WODNA

Wieża wodna znajduje się w południowej części miasta obok cmentarza miejskiego. Zbudowana została w 1597 r. z inicjatywy Jana Jerzego II Oppersdorffa. Zastosowano w niej najnowocześniejsze zdobycze techniki ówczesnej epoki. Pozwoliły one pobierać wodę z pobliskiej Osobłogi i systemem drewnianych rur kierować ją do studni umieszczonych na Rynku oraz przy ul. Zamkowej. Wieża zaopatrywała mieszkańców Głogówka w wodę przez ponad 300 lat.

GŁOGÓWEK, RYNEK I RATUSZ

Sercem najstarszej części Głogówka i całego miasta jest czworoboczny rynek. Rozchodzą się z niego promieniście trzy drogi prowadzące do dawnych przedmieść oraz sieć krótkich, gęsto rozłożonych uliczek. W rynku zachowało się w sporo zabytkowych kamieniczek, głównie barokowych. Jedną z najbardziej okazałych jest bogato zdobiony sztukaterią tzw. „dom Sebastiniego” (kamienica nr 25). Mieszkał w nim morawski malarz Franciszek Sebastini – autor pięknych fresków w obu głogóweckich kościołach oraz w kaplicy zamkowej. Pośrodku rynku stoi renesansowy ratusz z 1608 r. z wyróżniającą się w panoramie miasta ośmioboczną wieżą. Na południowych narożach budynku znajdują się dwie kamienne rzeźby z 1774 r. autorstwa Jana Schuberta. Przedstawiają one św. Floriana i św. Jana Nepomucena. Najokazalszym pomieszczeniem ratusza jest sala posiedzeń z kolebkowym sklepieniem, zdobiona siedmioma oryginalnymi freskami z 1942 r. przedstawiającymi najważniejsze wydarzenia z historii miasta. Ich autorem jest wrocławski malarz Albert Helm. Po północnej stronie ratusza stoi strzelista kolumna maryjna przedstawiająca Maryję z Dzieciątkiem. Jej autor pozostaje nieznany. Powstała ok. 1677 r. i jest jednym z najstarszych tego typu obiektów na Śląsku. W czasach nazistowskich Niemiec kolumna została zdemontowana i przeniesiona do Wrocławia, gdzie zaginęła. Odnaleziono ją dopiero w 1968 r. we wrocławskiej parafii Sobótka.

GŁOGÓWEK, KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA APOSTOŁA

Jeden z dwóch największych kościołów Głogówka może poszczycić się świetnie zachowanym i wyjątkowo bogato zdobionym wnętrzem, dzięki któremu śmiało zaliczyć go można do najpiękniejszych polskich zabytków sakralnych. Jego wystrój jest dziełem malarza Sebastiniego oraz rzeźbiarza Schuberta i powstał w II połowie XVIII wieku. Sama świątynia wzniesiona została już w XIII wieku, jednak na skutek licznych pożarów i zniszczeń była wielokrotnie przebudowywana i modernizowana. Po tym jak przybrała kształt nadany jej w latach 70. XVIII w., zachowała go do dziś. Nie sposób wymienić wszystkich wartościowych dzieł sztuki sakralnej zdobiących wnętrze kościoła św. Bartłomieja. Na szczególną uwagę zasługuje jednak zamykająca prezbiterium dwukondygnacyjna nadbudowa chrzcielnicy z sylwetkami Adama i Ewy opierającymi się o kulę ziemską. Do północnej ściany prezbiterium przylega XVII-wieczna kaplica Oppersdorffów. Spoczywa w niej wielu przedstawicieli tego znamienitego śląskiego rodu, a najważniejszym jego elementem jest marmurowo-alabastrowe epitafium Jerzego III, pierwszego ordynata rodu.

GŁOGÓWEK, KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW

Drugi z największych głogóweckich kościołów wraz z przylegającym do niego kompleksem klasztornym powstał również w XIII wieku. Jego dzieje są nieco podobne do losów kościoła św. Bartłomieja. W 1765 r. uległ on pożarowi, który doszczętnie go zniszczył. Jego modernizację zlecono, podobnie jak w przypadku drugiej świątyni, malarzowi Franciszkowi Sebastiniemu oraz rzeźbiarzowi Józefowi Schubertowi. Kościół Franciszkanów jest ewenementem na skalę kraju, jako że zawiera w sobie drugi kościół. To tzw. domek loretański z 1630 r., który pierwotnie znajdował się poza murami świątyni. Podczas przebudowy po zniszczeniach dokonanych podczas wojny 30-letniej kaplicę włączono w obręb kościoła głównego. Na szczególną uwagę zasługuje umieszczony w jednej z wież kościoła Dzwon Ósmej Godziny ufundowany przez Jerzego III Oppersdorffa podczas epidemii dżumy, która zdziesiątkowała mieszkańców miasta. W 1942 r. został on zdemontowany i wywieziony przez hitlerowców. Miał być przetopiony na cele zbrojeniowe. Na szczęście nie doszło do tego i w 2001 r. dzwon powrócił na swoje pierwotne miejsce.

GŁOGÓWEK, KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA

Kościół św. Mikołaja stoi przy trasie wylotowej do Prudnika. Zbudowany został w 1773 r. przez Henryka Ferdynanda Oppersdorffa. Jego wnętrze cechuje skromność i brak przepychu. Warto w nim jednak zwrócić uwagę na dwa elementy. Pierwszy to jedyny sygnowany przez Sebastiniego obraz na płótnie przedstawiający św. Mikołaja. Drugi to niezwykły 12-ramienny żyrandol-pająk, zwieńczony dwugłowym, habsburskim orłem.

GŁOGÓWEK, KOŚCIÓŁ CMENTARNY ŚW. KRZYŻA

Kościół cmentarny odróżnia się od pozostałych świątyń Głogówka. Jego szachulcowa konstrukcja to tzw. mur pruski z widocznym na zewnątrz drewnianym szkieletem budowli. Ufundowała go w 1705 r. głogówecka mieszczanka Anna Pietruszka. Świątynia posiada podwójne zadaszenie kryte gontem. Oprócz właściwego dachu, jest jeszcze drugi, znajdujący się w połowie korpusu kościoła, co stanowi charakterystyczny element dekoracyjny. W jego podcieniach umieszczono malowane na drewnie stacje drogi krzyżowej. We wnętrzu warto zwrócić uwagę na polichromowane, drewniane rzeźby przedstawiające ukrzyżowanego Chrystusa, Matkę Boską Bolesną, św. Jana oraz Pietę wzorowaną na dziele Michała Anioła.

GŁOGÓWEK, KAPLICA BOŻY GRÓB

Stojąca przy ul. Zamkowej kaplica to replika Grobu Pańskiego z Jerozolimy ufundowana przez Jerzego III Oppersdorffa w 1634 roku. To jedna z trzech kaplic grobu Chrystusa w Polsce wchodzących w skład większych zespołów (pozostałe znajdują się w Żaganiu i Potępie). Obiekt był trzykrotnie restaurowany po zniszczeniach spowodowanych pożarami, przez co jego obecny wygląd znacznie różni się od jerozolimskiego oryginału.

GŁOGÓWEK, DAWNA OBERŻA

Naprzeciw bramy zamkowej, na początku ul. Pasternik znajduje się zabytkowy budynek wzniesiony w 1765 roku, zwany potocznie oberżą. Utrzymany jest w stylu barokowym. Prawdopodobnie tutaj znajdowała się jedna z pierwszych głogóweckich restauracji.

MOCHÓW, SANKTUARIUM MATKI BOSKIEJ CZĘSTOCHOWSKIEJ I KLASZTOR PAULINÓW

Sanktuarium w Mochowie to drugie po głogóweckim zamku miejsce związane z pobytem króla Jana Kazimierza w Głogówku. Król ponoć regularnie odwiedzał je, modląc się w nim o ratunek dla kraju podczas szwedzkiego potopu. W skład sanktuarium wchodzi kościół połączony z budynkiem klasztornym. Obie budowle zostały ufundowane w 1388 r. przez księcia Władysława Opolczyka, który po zbudowaniu podarował obiekt paulinom. Kościół znany jest jako miejsce, w którym znajduje się prawdopodobnie pierwsza wykonana kopia obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej. Podczas najazdu husytów w 1428 r. klasztor został spalony, a wszyscy zakonnicy zabici. Odbudowano go w 1578 r., a w 1668 r. dokonano jego ostatecznej przebudowy.

MOCHÓW, IZBA TRADYCJI

Naprzeciw sanktuarium Matki Boskiej Częstochowskiej znajduje się odnowiona dawna stodoła wiejska, obok której powstała izba tradycji. Zobaczyć w niej można liczne pamiątki historyczne pozyskane od mieszkańców, a także noże z krzemienia, szczątki kości dinozaura czy pozostałości skalne z epoki kredy. Przy izbie znajduje się plac zabaw z wiatą turystyczną, miejsce na grill oraz boisko.

GLINIANA GÓRKA

Kameralny kościółek na Glinianej Górce stoi przy trasie do Prudnika, ok. 3 km od Głogówka. Pierwszą kaplicę zbudowano tu w 1638 r., aby upamiętnić przejście głogóweckich protestantów na katolicyzm. Obecna budowla powstała w 1779 r. dzięki Henrykowi Ferdynandowi Oppersdorffowi. We wnętrzu znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem zwany też Matką Boską Wspomożenia Wiernych. Co roku w maju mieszkańcy Głogówka upamiętniają za pomocą procesji historyczne pojednanie religijne, które było przyczynkiem do zbudowania kaplicy.

DZIERŻYSŁAWICE

Nazwa wioski nawiązuje do barwnych podań ludowych opisujących szlachetność jej mieszkańców, którą często się szczycili. Pochodzi ona od słów „dzierżyć słowo” czyli „dotrzymywać słowa”. Pierwsze wzmianki o Dzierżysławicach pojawiły się już w 1321 roku. Kolejne z 1390 r. mówią o miejscowym sołtysie i grzywnie, którą nałożył na niego biskup wrocławski pod karą klątwy kościelnej. W centrum wioski warto zwrócić uwagę na zabytkową kapliczkę z XIX wieku. Postawiono ją prawdopodobnie w miejscu nie istniejącego już kościoła. W Dzierżysławicach mają swój początek spływy kajakowe do Kierpnia, które organizowane są przy pozwalającym na to poziomie rzeki Osobłogi.

RACŁAWICE ŚLĄSKIE

Jedna z największych wsi gminy Głogówek wzięła swą nazwę od imienia Racław lub Razlav. Pierwszy raz pojawia się w dokumencie biskupa Brunona z Ołomuńca z 1252 r., w związku z jej zniszczeniem dokonanym przez Mongołów. Po ich najeździe biskup Ołomuniecki, któremu podlegały Racławice, osiedlił na tym terenie przybyszów z Frankonii i Turyngii. Najważniejszym zabytkiem miejscowości jest kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Pierwsza świątynia powstała tu już w XIV wieku, nie przetrwała jednak próby czasu. Obecny, barokowy kościół powstał w latach 1787 – 1789, a wieża została dobudowana w 1805 roku. W jego wnętrzu znajdują się dwa cenne obrazy: Matki Boskiej Racławickiej oraz Matki Boskiej Buszeckiej przywieziony w 1945 r. przez repatriantów z Kresów Wschodnich. Oprócz kościoła w Racławicach Śląskich sporo jest także innych zabytków: dworzec kolejowy, 10 obiektów kolejowych (wiadukty i efektowny most nad Osobłogą), dom sióstr elżbietanek, szkoła, przedszkole, młyn oraz kilka domów wiejskich. Niedaleko Racławic stoi tzw. Słup Szwedzki – kolumna wzniesiona w 1633 r. przez właściciela Czeskich Pawłowic, Jana Jerzego Gotfryda Kotulińskiego na pamiątkę wycofania się wojsk szwedzkich.

KLISINO, PAŁAC

Barokowy pałac w Klisinie wzniesiony został w II poł. XVIII wieku dla rodziny von Cobb. Zbudowano go w miejscu poprzednika, który spłonął w pożarze. Obecnie w pałacu mieści się Dom Pomocy Społecznej i nie jest on udostępniony do zwiedzania. Do pałacu przylega zabytkowy park angielski, a nieopodal stoi zabytkowy spichrz dworski z XVIII/XIX wieku.

KLISINO, KOŚCIÓŁ PODWYŻSZENIA KRZYŻA ŚWIĘTEGO

Obecny kościół w Klisinie zbudowano w roku 1867 z wykorzystaniem wieży poprzedniej świątyni z XVI wieku. W kościele znajdują się cztery renesansowe płyty nagrobne jego fundatorów i restauratorów oraz piękna płaskorzeźba Fryderyka von Reichenbacha – koniuszego biskupów wrocławskich. Nieopodal kościoła stoi zabytkowa plebania z 1855 roku.

POMORZOWICE

Wioska położona w północnej części gminy Głubczyce, tuż przy granicy z Czechami. Pierwsze wzmianki o Pomorzowicach pochodzą z 1262 roku. Historycznie wieś związana jest z ziemią prudnicką. Miejscowość może się poszczycić dwoma znaczącymi zabytkami – pałacem i kościołem św. Jana Chrzciciela. Obydwa położone są przy trasie wycieczki. Pałac został zbudowany w 1614 r. przez Hartwiga von Stittena, starostę karniowskiego. W 1902 r. jego właścicielem został nadprezydent Śląska, książę von Hatzfeld-Trachenberg, który potem przekazał pałac synowi. Ostatnimi właścicielami zamku byli hrabiowie von Thiele-Winckler z Mosznej. Obecnie pałac pełni funkcje mieszkalne i nie jest udostępniony do zwiedzania. Obok znajduje się park ze starodrzewiem, którego ozdobą są dwa olbrzymie miłorzęby japońskie. Obok pałacu stoi baszta o nieznanym przeznaczeniu. Drugi z pomorzowickich zabytków – kościół św. Jana Chrzciciela powstał w 1613 r. i ufundował go również starosta karniowski Hartwig von Stitten. Herby fundatorów widoczne są w prezbiterium. Szczególnie wartościowym elementem wyposażenia kościoła jest kamienna chrzcielnica z XVII wieku. Warto też zwrócić uwagę na znajdujący się przed kościołem grobowiec, w którym pochowano m.in. barona von Rottenberga.

OSOBLAHA (OSOBŁOGA)

Wieś położona w Czechach, w kraju morawsko-śląskim, tuż przy granicy z Polską, będąca siedzibą gminy. Historycznie to jedna z licznych enklaw morawskich w Czechach. Do 1945 r. posiadała prawa miejskie. Nazwa miejscowości jest identyczna jak przepływającej przez nią rzeki, która wypływa z Czech do Polski, gdzie wpada do Odry w Krapkowicach. Wokół miejscowości znajdują się liczne trasy rowerowe prowadzące w głąb Czech. Na wszystkich, którzy chcieliby się tu zatrzymać na dłużej czekają dwa schroniska turystyczne, camping oraz kilka restauracji.

PRUDNIK

Miasto powiatowe, również siedziba gminy, położone w południowej części woj. opolskiego, przy granicy z Czechami. Prudnik liczy sobie ok. 21 tys. mieszkańców. To jedno z najstarszych miast w Polsce, które uzyskało prawa miejskie w 1279 r. na prawie magdeburskim. Do XIV w. należało do Moraw, a w wiekach późniejszych do księstw śląskich. Od XVI w. Prudnik jest jednym z najważniejszych ośrodków gospodarczych i politycznych Górnego Śląska, w którym prężnie rozwijał się handel, rzemiosło i przemysł, a w ostatnich latach również turystyka. Przygraniczne położenie miasta skutkowało burzliwą historią z licznymi potyczkami i bitwami, które miały tu miejsce. Pomimo tego w mieście wciąż znajduje się sporo historycznych budowli. Warto odwiedzić zwłaszcza tutejszą starówkę, która zachowała się w układzie ulic niezmienionym od średniowiecza. Spośród zabytków warto wymienić: ratusz, pozostałości obwarowań miejskich z kilkoma basztami, wieżę zamkową zwaną Wieżą Woka, kościół św. Michała Archanioła, zespół klasztorny Bonifratrów z kościołem św. św. Apostołów Piotra i Pawła, klasztor Franciszkanów w Prudniku-Lesie, park miejski, cmentarz żydowski oraz liczne zabytkowe wille i kamienice rozrzucone po całym śródmieściu.

BIAŁA

Miasto położone w południowej części woj. opolskiego, na terenie powiatu prudnickiego, będące siedzibą gminy i liczące ok. 2 tys. mieszkańców. W dokumentach historycznych Biała pojawia się po raz pierwszy w roku 1225. Osada istniała tu jednak wcześniej. W XII w. książęta opolscy założyli tu zamek. W 1327 r. Biała otrzymała prawa miejskie. Miasto przeżywało wiele dramatycznych zdarzeń historycznych oraz katastrof naturalnych. Najczarniejsze z nich to dwa pożary z 1544 i 1791 roku oraz epidemia dżumy z 1633 roku, która zdziesiątkowała populację miasta. Na początku XIX w. w Białej masowo osiedlali się Żydzi, tworząc jedną z największych społeczności na terenie Śląska. Pozostałością po niej jest spory kirkut z licznymi nagrobkami, położony na wzgórzu w południowej części miasta. Na szczególną uwagę zasługują w Białej m.in.: rynek z zabytkowymi kamieniczkami i ratuszem, późnorenesansowy zamek, kościół św. św. Piotra i Pawła, mury obronne z XVI w., Wieża Bramy Prudnickiej, Wieża Wodna, zabytkowa wieża ciśnień oraz kilka zabytkowych domów mieszkalnych.

MIONÓW

Historia miejscowości sięga czasów słowiańskich. Jej nazwa w ówczesnym języku oznaczała „umiłowany”. Pierwsze wzmianki o Mionowie pojawiły się w 1217 roku. W wiosce i jej okolicach znajdują się liczne stanowiska archeologiczne z epoki neolitu i średniowiecza. Podczas wykopalisk prowadzonych w dawnej osadzie z III w. znaleziono m.in. monetę cesarza Antonina Piusa oraz ślady produkcji hutniczej w postaci pieców dymarkowych z III–IV wieku p.n.e.

BŁAŻEJOWICE DOLNE

Pierwsze wzmianki o Błażejowicach pochodzą z 1460 roku. Ślady osadnictwa na tych terenach sięgają jednak epoki neolitu, o czym świadczą przeprowadzone tu badania archeologiczne. Sama wieś została założona w XIII w. podczas niemieckiej kolonizacji Śląska. W miejscowości stoją trzy zabytkowe kapliczki, z których najcenniejsza to kapliczka-dzwonnica z przełomu XVIII i XIX wieku. Ozdobiona jest barokową rzeźbą św. Jana Nepomucena, a jej wnętrze kryje w sobie płaskorzeźbę św. Grzegorza oraz figurę anioła.

LEŚNIK

Wieś położona na północ od Głogówka, nieopodal rzeki Osobłogi płynącej przy granicy administracyjnej miejscowości. Pierwsze wzmianki o Leśniku pochodzą z 1217 roku. W 1388 r. wieś została podarowana przez księcia Władysława Opolczyka sprowadzonym przez niego do pobliskiego Mochowa paulinom. Do początków XX wieku we wsi funkcjonowały gorzelnia i młyn wodny. Obecnie w Leśniku warto zwrócić uwagę na dwie zabytkowe kapliczki. Pierwsza poświęcona jest św. Urbanowi, druga zaś postawiona została na pamiątkę wygaśnięcia zarazy, która dotknęła mieszkańców w 1649 roku. Oprócz kapliczek w wiosce stoją też cztery krzyże: z 1899, 1906, 1913 i 1954 roku.

Przebieg trasy, opisy, zdjęcia i mapa:
Przemysław Supernak, SuperGlob

• Powrót do listy